terug in de stad
Door: elinevandervorm
Blijf op de hoogte en volg Eline
21 November 2010 | Nederland, Amsterdam
Voor t eerst zoveel vrijwilligers daar. Het project is nog in een beginstadium. De Thaise regering heeft ooit officieel besloten dat bedelen op straat en logging niet meer mag en heeft mahouts gevraagd naar Surin te komen en daar te wonen.Er wonen nu 160 olifanten, maar helaas doet de regering verder weinig aan het dierenwelzijn; de olifanten worden nog steeds gebruikt voor toeristen, geslagen, bewerkt met hun breoemde/beruchte 'haak'. die slaan ze dan in het voorhoofd vd olifant om m te doen gehoorzamen.
verder staan ze de hele dag aan een 1 a 2 meter lange ketting, vaak de 2 voorpoten tegen elkaar aan zodat ze alleen kunnen 'huppen'
Ons project houdt in dat 'we' vragen ad mahouts het in het project te komen, wat betekent dat ze een maandelijks loon krijgen, ze geen stokken haken ed meer mogen gebruiken en dat ze dus ook hulp van dierenarts/vrijwilligers krijgen. En 2 keer daags een uur of 2 gaan lopen in de natuur en in t meer/de rivier gaan met hun olifant Er zijn nu 7 olifanten in het project, de jongste 6 de oudste 80 [een oog blind] De jongste Taeng Mo stond voor het huis waar Karen en ik logeerden. Zodra hij aan zn ketting stond slingerde hij met zn slurf en linker achterpoot....continu. Tegenover hem stond een noederolifant met baby van 3-4 maanden, maar moeder was echt psychisch helemaal in de war, beet op haar slurf, negeerde baby vaak etc etc.
Zal ze niet alle 7 beschrijven....
Ook was er een baby olifant van 2 weken en een hoogzwangere!!
Helaas is er in Surin stad een jaarlijks olifantenfestivalwaar zoveel mogelijk mahouts heen gaan met hun olifant, ze staan daar in de zon te wachten, aangekleed voor Middeleeuwse oorlog-optredens en olifanten voetbal. Er zijn olifanten van nog geen jaar, zonder hun moeder [ normaal blijven ze jaren bij hun moeder!!] Een olifantje had een strik aan een pin in haar hoofd geslagen gekregen ter versiering. de mahout loopt dan met zakjes suikerriet om die te verkopen en aan het arme dier te geven. Er was ook een tweeling van 4 maanden, waarvan moeder en 3 tantes waren doodgeschoten in Birma [ waar helemaal geen regels zijn om olifanten te beschermen] en die tweeling was nu natuurlijk een geweldige [NOT] aanblik, met een adoptiemoederolifant erbij.
Op advies van Lek, de stichtster van het olifantenpark] zijn we wel gegaan om filmpjes te maken en daarmee naar kranten in eigen land te stappen, op facebook en youtube te zetten etc. Om iedereen dit te laten zien dat olifanten niet in steden/aan kettingen etc etc horen. Veel mensen hebben geen idee wat er achter de schermen allemaal gebeurd. En olifanten zijn zooo geweldig.
Karen en ik sliepen dus in het huis van een vrouwelijke mahout [ weduwe]Een houten huis op palen, maar dit keer met Westers toilet en een 'emmerdouche] Omdat het meer dan 30 graden is/was, was een emmer douche [koud uiteraard] geen probleem :-)
Ook weer loslopende honden, de meeste met baas maar een enkeling zonder. Ik had opweg erheen al hondenvoer gekocht dus heb nu nog meer hondenvtriendjes. We wilden ook nog een dierenarts laten komen voor een hond met schurft, die afgelopen week werd aangereden en rondhinkte...maar de arts kwam niet opdagen...zucht.
t Eten was nu stukken soberder/meer sober, maar nog altijd heerlijk. Zoveel vega!!!
WE hebben in het project dus vaak met de olifanten gewandeld, bamboe gehakt/suikerriet gesneden/moestuin gemaakt, poep geschept, plaatselijke markt bezocht en de laatste avond onze eigen papierenlatarens gemaakt en aangestoken...van de 13 gingen er 11 binnen 10 sec meteen helemaal in brand, maar we hadden reuze lol, met de mahouts erbij. We kregen veel compimenten dat we zo harde werkten. Vorige groepen gingen alleen maar wandelen en werkten verder niet. Wij however deden mee aan al het werk, is ook leuk met zn allen! Leidde ook wat af van t dierenleed.
Gister na het olifaneten festival nog even dooor Surin gelopen [ 35 graden] niets te beleven en om 19.30 de bus {VIP} naar Chiang Mai genomen, 14 uur later aangekomen en net guesthouse besproken en een voetreflexmassage gehad;-))
Aangezien er zo 2 met de truck en een geredde olifant zo hier komen, hou ik t even hierbij...Vanavond t lantarenfestival hier in Chiang Mai...dit alles zonder camera, want die gaf de geest 4 dagen geleden...
xx
-
21 November 2010 - 07:52
Henk:
Heftig verhaal weer! Vandaar dat je me even nodig had ;-)
Maar ben wel blij dat je ook lol hebt!
X
-
21 November 2010 - 09:16
Anca:
Goshie Eline, dat maakt allemaal wel indruk zeg! Inderdaad een heftig verhaal. Het valt niet mee om zo'n cultuur te veranderen lijkt mij, en ik hoop werkelijk dat jullie aanwezigheid daar weer verschil maakt! Wat goed dat er mensen zijn zoals jullie allemaal! Succes, sterkte, maar ook heel veel plezier hè.
Liefs -
21 November 2010 - 10:01
Shanty:
Wat een verhaal. Geweldig dat je dit allemaal doet.
Goed om te weten wat een leed er allemaal schuilt achter die toeristische industrie.
Geniet nog van je verdere verblijf.
Dikke kus
-
21 November 2010 - 17:29
Manja:
Nou inderdaad indrukwekkend; had nooit beseft wat daar precies gebeurt.. Wel jammer van je camera maar je hebt vast zoveel contacten opgedaan dat je wel wat foto's via e-mail zal krijgen. Geniet nog van de rest van je reis! x -
21 November 2010 - 21:08
Bernadette En John:
Dag Eline,
Wat een leed wordt olifanten soms aangedaan. Vanuit onwetenheid, historie en armoede. Gelukkig dat er ook goede verhalen bekend zijn, en dat er projecten zijn zoals waar jij en anderen werken. De hulp die jullie bieden en het bekendmaken van de problematiek zal ongetwijfeld een grote bijdrage leveren aan het op termijn verminderen van het leed. Echt goed, dat jullie dat doen. -
23 November 2010 - 15:06
Linda:
Hoi Eline,
Wat een vreselijke dingen gebeuren daar. Ik dacht altijd dat in Thailand olifanten goed behandeld werden, alsof ze bij de familie horen (heb ik me daar laten wijsmaken). Hoe anders is de waarheid. Ik vind het super mooi wat voor werk je daar allemaal doet, en idd op you tube etc. laten weten wat er daar gebeurt! -
25 November 2010 - 11:34
Stiefzusje Peet:
Balen dat je camera het weer begaf, maar goed herinneringen zijn meer waard.
Over het dierenleed ga ik het maar niet hebben, want ik ben enorm visueel ingesteld en wordt al misselijk bij het idee wat er voor verschrikkelijke dingen er gebeuren. Maar wat bijzonder om een olifant te zien van 80 jaar oud.. ze schijnen nog veel ouder dus te kunnen worden.. Maar 80 jaar, gewoon geboren in 1930. Erg bijzonder en wat moet dat beestje al een hoop hebben meegemaakt.
Genietse nog!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley