dieren enzo

Hallo, eindelijk even vrij om naar het internetcafe te gaan.
het zijn drukke lange dagen hier.
Ik weet niet waar ik moet beginnen met vertellen.
Mn kamer is bij een lieve Thaise vrouw, krijg s ochtends altijd een kopje thee van haar. Daarna gaan we met zn drieen, Gemma [ eigenares van de opvang] en Alicja, de dierenarst uit Polen, ergens ontbijten. Vlakbij zit een ' bakery' die ook bij de Baan Unrak stichting hoort. Ze hebben heerlijke dingen!
Mn eerste werkdag..tjonge weet ik niet goed meer, de werkdag duurde van 8-20 al met al. Heb een sterilisatie gezien van een poes, honden uitgelaten naar het meer, ontsoken ogen schoongemaakt, wonden verbonden, 2 puppies gevonden, bij toeval op zoek naar een andere hond. Ze waren uit een nest van 6, 4 op normaal formaat en 2 nog niet de helft. Ze wonden bij een rijkere familie, maar zagen echt niet dat ze ziek waren. Longontsteking etc etc. Eentje hebben we meteen in moeten laten slapen, de andere leeft nog, maar met veel medicijnen, speciaal voer, infuus, en is nog steeds kritiek. Zij heeft misschien Parvo...maar het is zo'n droppie!!
Er zit ook een hond die een plaat in zn dijbeen heeft gekregen en 6 weken niet mag belasten en een soort gips had, nou dat lag er in een dag al af, ondanks zn krag. Met pijn en moeite opnieuw soort van ingetaped...duurde ook een dag. Dus nu maar zonder, in een kooi de hele dag...
Gisterem werden we gebeld, dat aan de andere kant vh meer een hond was aangereden. Gemma was druk, dus ik met de dierenarts achterop. met de scooter er naar toe gereden. Links welteverstaan! De dierenarts had wel door dat ik nogal speedy rijd, haha!
OP de markt aanngekomen, lag een oude, heel zieke hond, helemaal kaal van de schurft/scabies, onderhuidse ontstekingen, heel hard te huilen, een heel laag, hardverscheurend geluid.
Er stond iemand met een parasol bij hem om m wat schaduw te geven en wat water. Hond was in shock. We hebben hem in een auto gelegd en apart vd andere honden op de opvang gelegd, we wilden hem 24 uur geven.Allerlei pijnstillers en aan een infuus... Hij is vannacht doodgegaan.

Ik heb zo'n bewondering voor Gemma, ze woont in het kantoortje op de opvang, 2 bij 3, waar alleen een houten Thais bed staat, en verder kasten met medicijnen/verband etc, het bureau voor de dierenarts en een waterkoker.
Ze maakt dus dagen van 12 uur, weliswaar in een iets lager tempo dan misschien in Nederland, maar toch. OOk op zaterdag en zondag. En dus vrijwel geen plek voor haarzelf, want we lopen tijdens de werkdagen continu dus door haar ' huis'!
Verder het onbegrip van veel Thai, over castreren van honden etc. Of als ze een ziek dier wil helpen.
Ze verdient een lintje!!

Ik zal niet meer dierenverhalen vertellen. Lijkt allemaal zo triest.
Verder is het hier stikheet, geniet ik van het heerlijke eten en deze mooie plaats.
IK heb nog maar heel weinig foto's en ben nu weer mn kabeltje vergeten, dus ik moet jullie teleurstellen :-((

Donderdag ga ik wrs hier weer weg, een erg lange reis naar Chiang Mai, zal wel weer spannend zijn om in het deels overstroomde Bangkok de juiste bus te vinden.
Ik heb nog steeds niets gehoord van Karen, maar ik ga toch maar. En daar vandaan de 12e naar de olifanten in Surin!!

Tot de volgende keer! x